Gustavo de Maeztu Museoak «Naturaren gorespena» aurkeztuko du Carlos Lopez artista nafarraren erakusketa bat

Gustavo de Maeztu Museoak Carlos Lopez artista nafarraren «Naturaren gorespena» erakusketa aurkeztuko du

Gustavo de Maeztu Museoak Carlos Lopezen lanari buruzko erakusketa bat antolatu du, aldi baterako erakusketen aretoan, 2024ko martxoaren 7tik apirilaren 28ra.

Naturara hurbiltzeko hainbat lan biltzen ditu erakusketak. Hogeita zortzi lan biltzen ditu erakusketak, eta hiru gai-multzotan sailka daitezke: Bardeak, Itsasoak eta Ekaitzak.

Bere obraren haria paisaia eta materia dira. Carlosek oreka bilatu nahi du paisaiaren irudikapenaren eta materiari paisaia horrekin hitz egiten saiatzeko moduaren artean.

Carlos duela zenbait urte hasi zen paisaiak margotzen, Bardeako paisaia gustuko du eta, aldi berean, inspiratu egiten du bere lanetan. Bardeako lanak konposizio eta espazio aldetik antolatzen dira hiru sakontasun-planotan; behekoa, soroetarako erreserbatua, batzuetan sastrakadia duena, zabalena da eta okre-gama kromatikoa erabiltzen du, pixka bat handitua, argi-ukituekin. Mendi-hondoak bigarren planoan ageri dira, eta tonu beroak dituzte. Goiko zerrenda ñabartuan definizioa galtzen duten forma nitritoak dituzte, urdin ilunetan. Hirugarren planoak hartzen duen zerutik bereizten dira, eta tonu urdin biolazeoetan agertzen dira.

Kolore okreen eta lurren arteko tonu- eta tenperatura-kontrastea, kolore urdin biolazeoen hoztasunarekin eta formen antolaketa horizontalarekin, lasaitasunaz gozatzera garamatza, lur infinitu baten bakardadeaz, gizakirik gabe, eta isiltasuna nagusi den zeru erraldoiaz.

Itsasoen lanak, bigarren gai-multzokoak, duela hamar edo hamabi urte hasi zen pintatzen. Itsasoari dagozkion obrak dira, sakoneran egituratzen direnak. Konposizioko obra batzuek hiru plano dituzte; lehenak bero-gorrixka tonuetako arroken irudiak hartzen ditu. Bigarren planoan, eremu zabalago bat aurkitzen dugu, itsasoaren olatuak kolore urdin eta moreetan apur bat geldiezina irudikatzen dituena. Obra batzuetan, lur berde errautsez egindako ñabardurak aurki

ditzakegu. Hirugarren espazioa zeru plomizoz estalia, batzuetan dinamikoagoa, tonu grisekin eta ñabardura urdin, berdexka eta moreekin.

Hainbat obretan itsasoa eta zerua dira protagonista bakarrak. Biak, beren tonuengatik, espazio bakarra osatuz urtzen dira.

Naturaren interpretazio subjektiboa islatzen duten lanak dira Ekaitzak seriea; lan intimistagoak eta existentzialagoak dira, eta artistaren lanik abstraktuena da. Koadroek ez dute ia ingerada zehatzik, ia ez dute sakontasunik, ia bi dimentsiokoak dira. Beheko zerrendan, hodeiek tonu hotzetan okupatutako goiko itsasoaren presentzia ikus dezakegu, zuritik urdinera eta beltzera, kontrasteak sortuz. Tonu horiek izaera atsekabetua ematen diete obrei, eta mehatxu ilun eta tragikoren bat iragartzen dute.

Carlosen lana materiarekin lotuta dago, materia da lana ahalbidetzen duen lehen elementu plastikoa. Haren aburuz, gainazal lauak eskas geratzen dira, bere lana pintura akademizistatik urruntzen da eta pintura materikoago batera hurbiltzen da. Oro har, haien koadroak figuratiboak dira, arrazoiak onartzen dira, informalismoaren edo espresionismo abstraktuaren eragina, Europan eta AEBn izandako mugimenduak, zeinetan garrantzitsuena materiaren erabilera zen edo berez esanahia zuen.

Hasieran erabilitako materialek ez dute aparteko ezaugarririk, ura, pigmentuak, marmol-hautsa, apar-harria, zerrautsa, paperak, oihalak collage gisa erabiltzen ditu…

Bere sorkuntza-prozesuan, paisaien oroitzapenetik abiatzen da, ikusi dituen eta oroimenean gordeta geratu diren argazkietatik, eta irudi horiei forma ematen saiatzen da, brotxekin, espatulekin eta abarrekin aplikatutako enpasteekin. Testura horiek forma ematen duten kolore- tonuekin fusionatzen dira, eta artistak bere energia subjektiboa materiarekin batera geldiarazten duen eta obrara transferitzen duen euskarriaren gainazalean aplikatzen dira.

Erakusketa hau osatzen duten gaikako serieetan ikus dezakegu Bardeak seriea latexezko pigmentu aglutinatuez eta espatulekin zabaldutako marmol- eta zerrauts-hautsaren gehigarriez osatutako masarekin lantzen dela, eta brotxa edo pintzel lodiekin egindako lausoak ere ikusten dira.

Asmo bera ageri da beste bi serieen tratamenduan, Itsasotan, paper-orearen, zerrautsaren eta hainbat lodieratako hareen masa oso lodia baita; dena latexez elkartuta, arrokak eratzen ditu. Lehortu eta trinkotu ondoren, taktilitate gogorra sentiarazten digu. Aldez aurretik koloretako pigmentuekin hautseztatu da, intentsitate kromatiko handia emanez.

Itsasoak seriearen osagai berekin lantzen da Ekaitzak seriea, tapiz kromatiko abstraktu- espresionista ilun baten gainean.

Carlosek ez du inolako kontzesiorik onartzen bere sorkuntza-prozesuan, oso serio hartzen du bere lana, eta bere pinturaren bidez sentiarazten gaitu hunkitu edo are kezkatu ere egin gaitzaketen bizipen pintatuekiko.

Carlos López Gónzalez, (Tudela, 1971)

Arte Ederretan lizentziaduna Euskal Herriko Unibertsitatean, pintura espezialitatean (1989- 1994). Irakasle elkartua da Nafarroako Unibertsitate Publikoan 2009az geroztik, eta banakako eta taldeko erakusketa ugari egin ditu Tuteran, Iruñean, Logroñon, Madrilen eta Bilbon, besteak beste.

Erakusketan sartzea doakoa da eta asteartetik larunbatera, eta 9:30etik 13:30era, igande eta jaiegunetan 11:00etatik 14:00etara, bisita daiteke.