Gustavo de Maeztu Museoak “Miguel Galano. Eguzkirik gabeko egunak» erakusketa inauguratuko du

Miguel Galano margolari asturiarrak bera lanak erakutsiko ditu Gustavo de Maeztu Museoan 2026ko otsailaren 22ra arte

Gustavo de Maeztu Museoak Miguel Galanori (Tapia de Casariego, 1956) eskainitako erakusketa inauguratuko du 2025eko urriaren 17an. Galano azken hamarkadetako margolari espainiar berezi eta poetikoenetako bat izan da.

Erakusketa 2026ko otsailaren 22ra arte egonen da zabalik, eta bere pinturaren esentziaren inguruko ibilbide bat eskainiko dio publikoari, isiltasunak, memoriak eta barneratutako argiak markatua.

Paisaiak, arkitekturak eta eguneroko objektuak denboraz kanpoko irudi bihurtzeko duen gaitasunagatik da ezaguna Galano, eta kontenplazio-espazio intimoan kokatzen da, non emozioak eta soiltasunak tradizio piktorikoarekin hitz egiten duten. Atmosfera neurritsu eta araztuko bere koadroek ikuslea patxadaz begiratzera gonbidatzen dute, itxuraz gutxienekoa den horretan funtsezkoa deskubritzera.

Erakusketak hogeita hamar lan biltzen ditu, munduari begiratzeko duen modu berezian barneratzeko aukera ematen dutenak.

Erakusketetako diskurtsoak Galanok Espainiako tradizioarekin duen harremana azpimarratzen du, sentsibilitate unibertsalekiko duen hurbiltasuna, non materia piktorikoa introspekziorako eta poesia bisualerako bide bihurtzen den.

Erakusketak indartu egiten du Gustavo de Maeztu Museoak artista garaikideen hedapenarekin duen konpromisoa; izan ere, artista horiek, hizkuntza pertsonal eta koherentean oinarrituta, museoaren balioekin eta tradizioaren eta modernitatearen artean zubiak eraikitzeko bokazioarekin hitz egiten dute.

Miguel Galano, Tapia de Casariego, Asturias (1956)

Miguel Galano (Tapia de Casariego, Asturias, 1956) bere belaunaldiko margolari espainiar berezienetako bat da. Bere ibilbide artistikoaren ezaugarria izan da pinturarekiko erabateko fideltasuna, hizkuntza gisa eta egunerokoaren memoria, isiltasuna eta poetika arakatzeko modu gisa.

Hasiera batean Oviedon trebatua, Galanok oso gaztetatik garatu zuen bere estilo pertsonala, euste kromatikoa, formen arazketa eta eta argi ilun eta atmosferikoarekiko sentikortasuna ezaugarri dituena. Bere ibilbidean zehar hainbat generorekin lan egin du —paisaia, barnealdea, natura hila, figura—, betiere begirada intimo batetik, erreala kontenplazio gai bihurtzen duena.

Bere obrak Espainiako tradizio piktorikoarekin bat egiten du, Zurbaranen tenebrismotik Antonio Lopezen modernitateraino, baina baita sentsibilitate garaikide batekin ere, denbora geldiaren eta ikusgaiaren esentziaren esplorazioan aritzen diren artista europarren orbitan kokatzen duena.

Banakako eta taldekako erakusketa ugaritan parte hartu du Espainia osoko museo, galeria eta erakundeetan, eta nazioarteko lehiaketetan ere izan da. Bere lanaren zati bat bilduma publikoetakoa da, hala nola Asturiasko Arte Ederren Museoa, Reina Sofía Arte Zentroa Museo Nazionala (Madril), Santanderko Arte Ederren Museoa edo Masaveu Bilduma, baita funts pribatu nabarmenetakoa ere.

Kultuzko margolaritzat hartua, Galanok karrera diskretu baina sendoa garatu du, bere ikerketa plastikoaren koherentzian zentratua. Bere koadroek —sarritan gama gris, okre eta lurtsuek menderatuak— isiltasun eta suspentsio atmosfera bat transmititzen dute, ikuslea introspekziora gonbidatzen duena.

Kritikaren hitzetan, bere pintura “errealaren egunkari poetiko bat” da, kontenplazio geldo eta esentzialaren bidez munduan bizitzeko modu bat.

Museoa asteartetik larunbatera egonen da irekita, 09:30etik 13:30era; igande eta jaiegunetan, berriz, 11:00etatik 14:00etara. Sarrera doan.