Carmen Calvo artistaren erakusketa ikusgai Gustavo de Maeztu museoan

«Irudizkoa eta errealitatea» erakusketa 2022ko irailaren 16tik 11ra bitartean bisitatu daiteke. Hainbat gaitako hogeita hiru pieza bikain osatzen dute, baliabide tekniko ugarirekin.

Gustavo de Maeztu Museoak, 2022ko irailaren 16tik abenduaren 11ra bitartean, aldi baterako erakusketen aretoan, Carmen Calvo artistaren lanaren erakusketa bat bilduko du. Sortzaileak nazioarteko arte garaikideari egindako ekarpena nabarmendu nahi dugu, gaur egungo arte-panoramako artista espainiar kontzeptual adierazgarrienetako bat baita.

Erakusketan, ardatz kontzeptual baten inguruan dauden hainbat formatutako marrazkiak, objektuak, pinturak, argazkiak, collageak eta eskulturak biltzen dituen lanen bilduma dago. Lan horien bidez, artistak errealitate baten alderdi ezkutuak erakutsi nahi dizkigu, eta errealitate hori, interpretazioaren eta esku-hartzearen bidez, ezagutaraztea proposatzen digu.

Aurkitutako objektuen eta argazkien edo aldizkari-zatien gisako irudien esku-hartzea, erakusketa honetan aurki dezakegun guztiaren erakusgarri da, eta jolaserako elementu bat eta ironia nabarmena ditu beti.

Pintura kontzeptualaren parametroak proposamen original eta ireki bihurtzen ditu, eta hainbat prozedura artistiko batzen ditu, bokazio arkeologikoarekin, materialen eta objektuen bidez, eta emaitza oroitarazlea lortzen du. Bizitzaren eta artearen iraungitze-kontzeptuaren hausnarketa egiten du, eta, horrez gain, eguneroko gauzen memoria berreraikitzen saiatzen da objektu eta hizkuntza artistikoekin.

Erakusketarako sarrera doakoa da, Lizarrako pinakotekan egiten diren kultur jarduera guztiak bezala, eta irekita dagoen ordutegian bisita daiteke: asteartetik larunbatera, 9:30etik 13:30era; eta arratsaldez, 16:00etatik 18:00etara, irailaren 30era arte. Igande eta jaiegunetan, 11:00etatik 14:00etara.

Erakusketa hau Gustavo de Maeztu Museoak ekoitzi du, Altxerri Galeriarekin lankidetzan.

BIZITZA ETA ARTE IBILBIDEA:

Carmen Calvo Valentzian jaio zen, 1950ean. 1965tik 1969ra Valentziako Arte eta Lanbide Eskolan publizitatea ikasi ondoren, 1970ean hiri bereko Arte Ederren Eskolan hasi zituen ikasketak.

1983 eta 1985 urteen artean Madrileko Velázquez Etxean bizi zen, eta hogeita hamar urte eskaseko artista gaztetzat jotzen zuten. Haren talentua egiaztatuta zegoen, New Yorkeko Guggenheimen erakusteko hautatutako bederatzi artistetako bat baitzen. 1985ean, Kanpo Arazoetako Ministerioaren beka bat jaso zuen, eta Parisa joan zen 1992ra arte. Ordutik, Valentzian bizi da, eta han bizi eta lan egiten du.

1990ean, IVAMek (Valentziako Arte Modernoaren Institutua) atzera begirakoa eskaini zion.

1995ean, Valentziako Erkidegoko Herri Lan Partzuergoak deitutako lehiaketarako, Hilarria-Murala egin zuen, LAbor-EL PAlmaret metro-estaziorako egindako obra, Carlos Meriren eta Lourdes García Sogoren proiektua.

Espainia ordezkatu du 1997ko Veneziako Arte Biurtekoan ispilu-galeria batekin, Joan Brossa poeta katalanarekin batera. 2003an, Velázquez Jauregian, Reina Sofía Museoak erakusketa monografikoa egin zion.

Besteak beste, Giotto, Piero della Francesca, De Pisis, Carrá eta Miró artisten miresle da.

Zeramikazko fabrika batean gaztetan egindako lana eta arkeologiarekiko interesa islatzen dira bere obran, non zeramikazko nahiz buztinezko zatiak aurki ditzakegun. Oso goiz hasten da buztina bere konposizioetan sartzen, eta elementu hori bere lanaren ikono nagusi bihurtuko litzateke. Hala ere, laurogeita hamarreko hamarkadaren amaieran, argazki-irudia sartzen hasi zen, eta instalazioen bidezko eszenografiak sortu zituen.

Haren pintura “hibridotzat” har daiteke eta oso berezia da nazioarteko arte-eszenan.

Eraikin publikoetan esku-hartzeak egiten egindako lanagatik nabarmentzen da Carmen; lan horietako batzuk iraunkorrak dira. Bere obraren zatirik handiena Madril, Paris eta Valentzian garatu du.

Zatiko kontzeptualizazio garaikidearen erreferentetzat hartzen den artista da. Carmen Calvoren lana azken hamarkadetako Espainiako kultura-berrikuntzaren adierazgarri argia da. Prestakuntza klasikoa du, antzematen dena bere obra eta konposizio abangoardistenetan.

Esan izan da badituela sustrai estilistiko eta kontzeptualak, zenbait proposamen artistiko aurkezten dituztenak, hala nola abstrakzioa, pop-art artearen eragina eta abar.

Zalantzarik gabe, sortzaile garaikide esanguratsuenetako baten aurrean gaude. Nazioarteko proiekzioa handituz joan da Espainiako pabiloia ordezkatu zuenetik, Joan Brossarekin batera, 1997ko Veneziako Biurtekoan. Europan, Latinoamerikan eta Ekialde Ertainean erakutsi du bere lana. Besteak beste, bere lana ikusi ahal izan da Valentziako IVAMen (1990 eta 2007), Mexikoko Arte Modernoko Museoan (1998), Caracaseko Arte Garaikideko Sofia Imber Museoan (1999), Madrilgo Reina Sofía Museoan (2002), Jordan National Galkuy of Fine Arts-en (Donostia 2005). Bere lana hainbat bildumatan dago: New Yorkeko Solomon R. Guggenheim, Madrilgo Reina Sofía Museoa, Bartzelonako “la Caixa” Fundazioa, Valentziako IVAM, Parisko Fonds national d’art contemporain FNAC eta Bartzelonako MACBA.

Uztailaren 14an Carmen Calvok Julio González Sari ospetsua jaso zuen.